Teraz wiem, że żyję i że tego chcę

CZAROWNICE TAKIE JAK JA
...NIE UMIERAJĄ


Kiedyś umarłam... dla siebie,
byłam cyniczna i wręcz agresywna,
szczególnie dla tych,

którzy wyciągali do mnie rękę,
chciałam, aby zostawili mnie samą sobie,
chciałam się zniszczyć.

Dziwiłam się moim przyjaciołom,
że dalej chcą ze mną być i dlatego teraz...
...wiem, jestem tego pewna... że nimi SĄ...

To rozstanie bolało

...ej jak bolało... a teraz?
po dziewięciu latach?

Usłyszałam wtedy...
...że jeszcze będę z tego zadowolona,
...i jestem.

Teraz już nie zastanawiam się nad odpowiedziami,
nie  roztrząsam ich możliwych wariantów,
odpowiedzi na setki pytań - nie są mi już potrzebne.


Tamta historia jest... teraz już opowieścią
...moją, i jak to mówią...
to moje małpy i mój cyrk ;)
...i nie ten czas by rozważać.

Cieszę się jednak, że wygrałam...
...a to, że wygrałam...
zrozumiałam dopiero wczoraj...
...wczoraj, podczas układania puzzli,
tak wczoraj, 1 kwietnia, Prima Aprilis 2012

...i nie był to żart :D
Teraz po dziewięciu latach zrozumiałam...

Teraz wiem, że żyję,
i wiem, że tego chcę!!!

CHCĘ ŻYĆ!!!

...a wtedy?
...było jak było...

widocznie miało tak być.

Nic co jest nam pisane, nie minie nas. Trzeba tylko wierzyć, że koniec świata, jest tylko krokiem w następny lepszy świat! Że nie ma tego złego, coby na dobre nie wyszło, i że raz pod wozem, a raz na wozie i że fortuna kołem się toczy.

Dziękuję wszystkim, których spotkałam na swojej drodze życia. Tyle rzeczy się nauczyłam, "zahartowałam się" i na ból "znieczuliłam" i tyle przeżyłam, ludzi poznałam i zasmakowałam, na słodko, kwaśno, gorzko i cierpki smak poczułam też. Dziękuję :)

Temawa, DT 02.04.2012 r.